Pomnik Obrońców Poczty Polskiej – pomnik na cześć uczestników obrony 1 września 1939 Poczty Polskiej w Gdańsku, według projektu Wincentego Kućmy, odsłonięty 1 września 1979 (w czterdziestą rocznicę wybuchu II wojny światowej) na placu Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku. Pomnik przedstawia umierającego pocztowca, któremu bogini zwycięstwa Nike podaje karabin, a z otwartej torby pocztowej wysypują się listy. Obrona Poczty Polskiej była jednym z pierwszy starć zbrojnych rozpoczynających II wojnę światową, przebiegającym równocześnie z pierwszym dniem ataku na Westerplatte. W chwili rozpoczęcia akcji zbrojnej w budynku poczty znajdowało się 53 pocztowców z Gdańska, Gdyni i Bydgoszczy, 1 kolejarz polski oraz dozorca z żoną i 10-letnią wychowanicą. Obrońcy poczty pod dowództwem Konrada Guderskiego bronili się 15 godzin. Po ataku artyleryjskim i podpaleniu piwnic przez Niemców, obrońcy poczty poddali się. Mimo kapitulacji, pierwsze osoby wychodzące z białą flagą z poczty zostały zastrzelone. Pozostałe osoby, oprócz tych, którym udało się uciec, skazano na karę śmierci i rozstrzelano. Polscy pocztowcy, nie biorący udziału w obronie, zostali aresztowani i trafili do obozów koncentracyjnych. Pomnik został wykonany ze stali nierdzewnej. W realizacji projektu oprócz samego autora i jego krakowskich współpracowników uczestniczyła także 15-osobowa grupa robotników Gdańskich Zakładów Rafineryjnych, którzy pomagali kształtować ten bardzo trudny w obróbce materiał. Gdański Pomnik Obrońców Poczty Polskiej to część tryptyku, na który składają się Pomnik Powstania Warszawskiego w stolicy oraz Pomnik Poległych za Ojczyznę w Częstochowie.