Rynek Staromiejski w Toruniu to centralny punkt Starego Miasta, dawny główny plac Torunia, został wytyczony pomiędzy rokiem 1252 a 1259. Od początku 1259 roku w centralnym punkcie placu zaczęła narastać zabudowa śródrynkowa - dająca początek dzisiejszemu Ratuszowi Staromiejskiemu. Rynek Staromiejski pełnił głównie funkcję wielkiego placu targowego ale był także miejscem straceń, czy kar wymierzanych przy znajdującym się na placu pręgierzu. W najbardziej reprezentacyjnym punkcie rynku - w jego zachodniej pierzei (nazywanej zresztą placem turniejowym) odbywały się wszelkiego rodzaju imprezy okolicznościowe. Jak na główny punkt miasta przystało, przez pewien czas Rynek Staromiejski był komunikacyjnym sercem Torunia, miejscem postoju konnych omnibusów, rozwidlenia się linii tramwajowych a na początku XX w. - pierwszym postojem taksówek.