Twierdza Wisłoujście – zabytkowa twierdza w Gdańsku nad Martwą Wisłą, przy dawnym ujściu Wisły do Zatoki Gdańskiej. Znajduje się na terenie dzielnicy Nowy Port nieopodal osiedla Wisłoujście, Westerplatte i Portu Północnego. Od 2018 pomnik historii W konstrukcji twierdzy widać różne style architektoniczne (począwszy od gotyku), techniki i materiały budowlane. Jest to spowodowane tym, że przez lata twierdza była odbudowywana po każdym zniszczeniu. Jej fundamenty opierają się na drewnianych skrzyniach (kaszycach), które znajdują się pod wodą. Na nich usypano gruz i na tej podstawie zbudowano twierdzę. Serce twierdzy stanowi cylindryczna wieża (obecnie pozbawiona zwieńczenia), która służyła do 1758 jako latarnia morska. Jest ona otoczona przez ceglany wieniec (zwany też niekiedy rondlem-działobitnią), do którego zewnętrznego obwodu przylegają domy oficerskie. Wokół wieńca zbudowano czterobastionowy Fort carré, do wnętrza którego prowadzi brama z poterną z 1609. Od strony północno-zachodniej fort carré przylega do Martwej Wisły, natomiast z pozostałych stron opasany jest przez szaniec, zwany Szańcem Wschodnim. W skład szańca wchodzi pięć bastionów, natomiast z dwóch istniejących dawniej rawelinów do naszych czasów przetrwał jeden. Fort Carré oraz Szaniec Wschodni są otoczone fosami zasilanymi z Martwej Wisły. Do 1889 roku zwieńczeniem wieży był późnobarokowy hełm z ok. 1721 r. Po jego spaleniu w wyniku pożaru spowodowanego uderzeniem pioruna hełm został odbudowany w formie stożka krytego łupkiem, który przetrwał do 1945. Na wieży znajdował się także zegar, pochodzący z XVIII w]. W 1945 r. pociskami artyleryjskimi prawie całkowicie została zniszczona Wieża, Wieniec, domki oficerskie oraz górne kondygnacje koszar. Nietknięte zostały tylko mury fortu carré. W roku 1959 Twierdza została wpisana do rejestru zabytków i rozpoczęto prace inwentaryzacyjne i projektowe nad rekonstrukcją założenia[